Czy otyłość i nadwagę młodych osób należy traktować jako problem społeczny? Zdecydowanie tak. W śród d zieci i stnieje t rend z większenia współczynnika masy ciała (body mass index – BMI) wynikającego z nagromadzenia tkanki tłuszczowej. I tak też, w latach 1975–2016 zaobserwowano stały wzrost BMI o wartości 0,32 kg/m² (dziewczęta) i 0,4 kg/m² (chłopcy) dla grupy wiekowej 5–17 lat [1]. Statystycznie większość z tych dzieci w wieku dorosłym nadal będzie miała nadwagę lub otyłość [1]. Oznaczać to będzie rozwój chorób cywilizacyjnych u dorosłych osób.

W dalszej perspektywie będzie to determinowało konieczność zwiększenia finansowania służby zdrowia oraz badań naukowych w obszarze chorób cywilizacyjnych związanych z otyłością (choroby sercowo-naczyniowe, cukrzyca typu 2 i inne). Z punktu widzenia rozwoju psychofizycznego dzieci, wraz z progresją otyłości nasilać się będzie również brak akceptacji rówieśniczej i konsekwentnie zaburzenia psychologiczne, których skutki długofalowe są bardzo trudne do przewidzenia.